środa, 10 marca 2010

....o tym, co prawdziwym natręctwem jest ...i pasją mojego ziemskiego życia:-))

Witam Kochane:))
Dużo pisałam o pasjach związanych z haftami, decoupage, dekoracjami...renowacją itd...Jednak tym, co zajmuje mnie "najdłużej" bo jakieś 29 lat (!!!) są... ciuchy!!! To oczywiste, że każda z nas je lubi a jeśli gdzieś usłyszycie coś innego, to będzie to "kłamstwo na podszewce z obłudy". Ja ciuchy - jak "KAŻDA ZDROWA KOBIETA" - lubię. Lubię też je tworzyć. I to jest moją największą pasją, moją miłośćią życia...od...chyba odkąd pamiętam..Mając 11 lat uszyłąm na maszynie swoją pierwszą spódnicę w kliny..była kremowa w granatową kratę, zapinana z przodu na duże granatowe guziki. Byłam z niej dumna, nadawała się do dalszego "użytkowania" nawet po praniu ;-))) Później już "poszło" dalej, cięłam co miałam pod ręką...W dobie komunizmu, kiedy sklepy wiały pustką - moja mama często kupowała sobie jakieś kupony (tak to się mówiło)- ja je ZAWSZE umiałam wynaleźć - mama chowała przede mną tkaniny - nieważne, że w domu była "wojna"..to mi ni przeszkadzało.. Tata też przysyłał w paczkach mięciusieńkie szkockie tweedy, gabardynki, krepy...Pocięłam wszystko....a właściwie - zmarnowałam i to tak, że po latach, gdy przeglądałam owe wory pełne "krawieckich niewypałów" z okresu mojej wczesnej młodości - jedyne, co przychodziło na myśl to kaszmirowy patchwork...z tego uszyć ;-))))
Chciałam zawodowo projektować ciuchy...To było moje marzenie życia i ...największa zmora moich rodziców...Zrobili dosłownie WSZYSTKO, żeby marzenia pogrzebać i tak też się stało...do czasu..
Bo szyłąm nadal..uczyłam się i szyłam, pracowałam i szyłam, studiowałam i szyłam. Miałam firmę w Polsce o profilu ...krawieckim. Niestety byłam za młoda, by zrozumieć, że spółka to jedna z niebezpieczniejszyh opcji...Szyłam i szyję nadal...Kocham stare dobre haute couture, detale wykończeniowe to mój świr, niestety...Poniżej kilka prostych szmatek, które powstały na przestrzeni ok roku:
Powyższa sukienka -"koktajlówka" raczej - powstała  z cienkiej ale ciężkiej, dobrze układającej się krepy wełniano - jedwabnej. Może za sprawą prostych tricków zmieniać nieco swój charakter i tak w wersji poniżej niezła na niezobowiązujący wieczór:

Inna "opcja":


Powyższa kombinacja to cienki pasek z lakierowanej skórki plus broszka (H&M)
Inna sukienka ( tak w ogóle to ja "sukienkowo-spónicowa" jestem ;-))

Powyższa to moja ulubiona, bardzo wygodna nawet do samochodu ;-) nawet na zakupy z rozbrykanym dwuipółlatkiem ;-)  Tkanina - elastyczna "gotowana" wełna detale ozdobne z haftowanego szantungu jedwabnego, szyło się w miarę przyjemnie:)
Poniższą zainspirował mnie Hubert de Givenchy - jeden z moich autorytetów w dziedzinie haute couture...
Sukienka z jedwabnego tłoczonego żakardu "nieco" centkowana;-)
Jeszcze inna, powstała z połączenia cienkiego sweterka i satyny jedwabnej, którą "trochę" skreszowałam :)
Koturny też "podrasowałam" w tych butach, bo białe były fe!

Torebkom, butom, które przerabiam poświęcę odrębnego posta o ile....no właśnie!!!
Czy Wy , Kochane w ogóle życzycie sobie, abym od czasu do czasu poświęciła trochę miejsca na tym blogu - pasji, która spośród  innych tak naprawdę jest miłością mojego życia???
Nie jetem w stanie poprowadzić drugiego bloga w całości poświęconego ciuchom i dodatkom, bo przestałabym sypiać nawet i te 4 godz na dobę. Będę Wam Kochane wdzięczna za wszelkie sugestie, to Wy przecież czytacie to, co "naskrobię" - a chciałabym, żebyście nie miały poczucia straconego czasu, poświęcając go mojemu blogowi.....
Pozdrawiam Was Kochane, życzę cudownych dni:))))

26 komentarzy:

  1. Margott,przeciez od tego jest blog aby pokazywac wszystko czym zyjemy co nas pasjonuje,nie ograniczajmy sie.
    Sukienki piekne.
    Mam pytanie uczylas sie szyc w szkole czy jestes genialnym samouczkiem?
    Pozdrawiam cieplutko

    OdpowiedzUsuń
  2. Ooooooooooooooooczy na wierzch mi wyszły na te cuda! Prawdziwą kobietą renesansu jesteś! Pełna podziwu pozdrawiam. PS Ta mała czarna jest boska, a buty........ wymiękłam :)))

    OdpowiedzUsuń
  3. Piękne suknie.Mnie urzekła szara w wersji z broszka i z pasem

    OdpowiedzUsuń
  4. ale super! a co proponowałabyś dla szczupłych inaczej?

    OdpowiedzUsuń
  5. Przyznaję,uwielbiam ciuchy ale,buty i torebki kocham!
    Zazdroszczę umiejętności szycia i podziwiam rzeczy oczywiście!

    OdpowiedzUsuń
  6. Mnie strasznie się podoba ostatnia sukienka!!I te buciczki!Niesamowita jesteś!
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  7. Pisz o wszystkim i wnętrzach i własnoręcznie wykonanych ozdobach i o strojach. Wszystko to ty. Chętnie pooglądam chociaż przez szklaną taflę monitora twój wspaniały świat.

    OdpowiedzUsuń
  8. Margott ,dziękuję za wyróżnienie :)
    Piękne rzeczy tworzysz i jak najbardziej pokazuj wszystko co Cię pasjonuje.
    Pozdrawiam,

    OdpowiedzUsuń
  9. Ja zdecydowanie nie jestem sukienkowa.. ale ajk wystawisz dodatki.... torebki.. to bardzo chetnie poogladam. :) Tak czy owak, sukieneczki sa bardzo starannie wykonczone, a to mi sie podoba:)
    pozdrawiam
    Monika

    OdpowiedzUsuń
  10. Witam

    Jestem tu po raz pierwszy i ...aż mi dech zaparło. Przejrzałam cały od deski do deski i jestem zachwycona ! Najbardziej ujęły mnie za serce te malutkie haftowane woreczki. Będę stałym gościem na Pani blogu!
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  11. Małgoś, Ty się jeszcze pytasz? Przecież to Twój blog i Ty decydujesz co pokazać, co napisać. A my tylko otwieramy dzioby z zachwytu nad kolejnym Twoim talentem. Te sukienki są absolutnie idealne, takie kobiece, że aż się chce je założyć i zadawać szyku. Niestety, patrząc na fotki to mam do nich jakieś trzy rozmiary za dużo w biodrach ;). Za to buty ... a nie, stopę tez mam dużą... a ja tak kocham koturny :(((. Małgoś, nie wiem jak inni, ale ja proszę o więcej i to na każdy temat, bo podejrzewam, że kolejne swoje zdolności jeszcze nam ujawnisz. Buziak.

    OdpowiedzUsuń
  12. Margott,podziwiam Cie!!!
    Dziewczyny ona sama nauczyla sie tak szyc-niesamowite.
    Pozdrawiam cieplutko.

    OdpowiedzUsuń
  13. Margott za tą "małą czarną" normalnie Oskar się należy - uniwersalna i piękna! Inne sukienki też stylowe, na próżno szukać czegoś takiego w sklepach. Bardzo mi podpasowały stylem.

    OdpowiedzUsuń
  14. Ciuch są super.Mój pierwszy szyciowy hit to był fartuszek a uszyłam go jak miałam 6 lat tylko dzięki mojej babci, która uwielbiała mnie uczyć różnych rzeczy:drucików, szydełka, haftu. Zostało mi to do dziś.Czasem kupuję Burdę i przerabiam wykroje na "swoje kopyto".A w tym wszystkim chodzi o to żeby to po prostu lubić.A wracając do modeli ciuszków, to ogromnie mi się podoba ta mała czarna w rożnych wersjach.Więcej poproszę.Pozdrawiam cieplutko, bo wszak słoneczko za oknem.

    OdpowiedzUsuń
  15. Małgosiu, widać, że masz dryg i serce do szycia. Ja mając 11 lat zapowiadałam się na lenia totalnego, co to nic nie będzie robić tylko leżeć i pachnieć ;) MIgałam się od wszystkich robótek, do których mama próbowała mnie zachęcić. Na jakichś wakacjach uszyłam z musu spódnicę z klosza i myślałam, że się zapłaczę, kiedy mama kazała mi spruć ręczne podwinięcie, bo ścieg krzyzykowy przedstawiał plątaninę niteczek. Chciałam odwalić jak najszybciej. Takim byłam dziewczęciem I nagle w IIIkl liceum mnie natchnęło. Jako, że sklepy świeciły pustkami postanowiłam sobie uszyć... spodnie (!) Za wykrój posłużyły mi moje stare (wcale nie prute) jeansy. Możesz sobie wyobrazić jaka to była gimnastyka, żeby z gotowych spodni zrobić wykrój. I udało mi się ... ale chyba za bardzo się rozpisałam.
    Pozdrawiam CIę serdecznie i chętnie popodziwiam Twoją garderobę. Wyobrazam sobie jakie wykombinowałaś zdolniacho perełki :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Witam Cię kochana, dziewczyny mają rację, masz swój blog i na nim pisz i umieszczaj wszystko co dotyczy Twojej osoby - a powiem Ci, że wszystko jest piękne i interesujące i ciągle nas zaskakujesz. Sukienki są śliczne...zwłaszcza pierwsza górna - to mój typ i styl, uwielbiam taki krój!~~Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  17. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  18. Napisałam Ci wczoraj komentarz i mi go "wsysło". To jeszcze raz, tylko tak króciutko:
    1.Kiecuszki są bombowe!
    2.Czy jest coś czego nie potrafisz robić?
    3.Chciałabym mieć chociaż ułamek Twojego talentu:)
    Pozdrawiam i buziaki ślę:)

    OdpowiedzUsuń
  19. Przepiękne sukienki. Podziwiam Twój talent.

    OdpowiedzUsuń
  20. Kochane Dziewczyny!
    Dzięuję WAm za uznanie i przemiłe komentarze, będę więc od czasu do czasu pokazywać twory wynikłę z moich innych "natręctw" ;-))
    Co do szycia...uczyłam się na błędach.."Bolało", tym bardziej, że rodzice mieli "wymarzony dla mnie zawód..stomatologa:((
    POzdrawiam Was najcieplej!
    P.S. Mamy tu, "na Bayerach" cudną...Z I M Ę !!
    JEstem bliska histerii połączonej z depresją!
    IDę szyć firanę do kuchni, wersja WIOSENNO-LETNIA!!

    OdpowiedzUsuń
  21. śliczne jestem pod niesamowitym wrażeniem:).
    Pozdrawiam cieplutko

    OdpowiedzUsuń
  22. Kochana, oniemiałam z wrażenia, chylę czoła i wszystko co mam przed tak wielkim talentem :)
    Ja zawsze pozytywnie zazdrościłam takim utalentowanym osobom, tym co umiały szyć i tym, co pieknie rysowały, co miały "dryga" do upiększania przestrzeni wokół... ja mogę co najwyżej zaśpiewać, chociaż tyle, że nie fałszuję :)
    pozdrawiam Cię serdecznie
    Monika z Poznania

    OdpowiedzUsuń
  23. jako dziewczyna tez bralam sie za szycie i wtedy sprawialo mi to przyjemnosc( tak mi sie wtedy wydawalo) ale kiedy zaczelam sie uczyc juz tego zawodu na powaznie,stwierdzilam ze mnie bardzo denerwuje i tak mi pozostalo do dzis, szyje tylko wtedy kiedy musze, na szczescie nie musze za czesto ;)

    OdpowiedzUsuń
  24. Przepiękne prace... Prosimy o więcej takich cudowności...:-)

    OdpowiedzUsuń
  25. Witaj Margott,

    niesamowiecie piekne kreacje masz uszyte, a buciki sa sesacionalne! Ja chcialabym tez tak umiec szyc, ale moze ktoregos dnia wezme sie za to i uda mi sie cos ladnego skroic:-)
    Dziekuje Tobie serdecznie za wyroznienie i gratuluje Tobie za wszystkie ktore Ty otrzymalas!

    Zycze milego wieczorku1
    Pozdrawiam, Angie

    OdpowiedzUsuń
  26. Jesteś kobietą o wielu talentach, stroje przez Ciebie szyte są niebanalne i mają to coś, trudne do określenia:)
    Muszę przyznać, że przez wiele lat, od czasów mniej więcej podstawówki szycie była moją wielką miłością- różnie z tym potem bywało, ale powoli wracam do tego i przypominam, jaką dawało mi satysfakcje:)))
    Pokazuj wszystko, cokolwiek stworzysz,na pewno nie będzie stratą czasu oglądanie efektów Twojej pasji :)))

    OdpowiedzUsuń

Ciesze, sie, ze pomimo utrudnien udalo Ci sie znalezc mnie ponownie... Dziekuje pieknie za kazdy komentarz, kazde slowo, ciepla mysl.